در ابتدا برای علامتگذاری بر روی سطوح از قلم های نوک تیز استفاده می کردند و اعتقاد بر این بود که استفاده از جوهر و قلم حداقل از 4000 سال پیش آغاز شده است. رومیان با یک روش هوشمندانه و با اختراع اولین خودنویس توانستند جوهر را به صفحه منتقل کنند؛ به طوری که از قطعه ای از نعناع یا بامبو که از یک طرف برش داده و از ساقه با جوهر پُر شده، استفاده می کردند. نویسنده می تواند جوهر را به نوک قلم با فشار دادن تزریق نماید. شواهد مستند وجود دارد که اولین نمونه ی یک قلم مخزن دار در قرن 10 و در خاورمیانه توسعه یافته است و در ادامه قلمی ارائه شد که اگر در حالت وارونه نگه داشته شود جوهر در مخزن می ماند و چکه نمی کند. در همین دوران از قلم های پَر به عنوان ابزار نوشتن استفاده می کردند؛ به همین دلیل این ابزار نوشتن برای هزاران سال باقی ماند.

قلم کلمه ای از واژه لاتین Penna به معنی پَر می باشد به طوری که آماده سازی هر پَر در حدود یک هفته طول می کشید.

قرن نوزدهم، زمان گذر از قلم های پَری به سمت قلم های فلزی بود تا اواسط قرن نوزدهم، نیمی از این قلم های فلزی در Birmingham تولید شد. در طول قرن نوزدهم، 75 درصد از همه نوشته ها در جهان با قلم Birmingham نوشته شده بود؛ طوری که این قلم در تجارت پیشرو بود تا زمانی که در دهه 1950 با اختراع دفتر و خودنویس استفاده از آن کاهش پیدا کرد؛ ولی باعث گسترش سواد در سراسر جهان شد.

اولین مدل خودنویس در آغاز قرن نوزدهم ظاهر شد؛ اما دارای ضعف در طراحی و نشت جوهر بود. به همین علت بازهم از قلم های پری استفاده می کردند تا زمانی که نوک قلم طلا در میان عموم شهرت یافت و حق ثبت اختراع به نام Peregrin Williamson در سال 1809 صادر گردید و اولین خودنویس در سال 1813 توسط John Jacob Parker اختراع شد.

لوئیس واترمن یک کارمند بیمه در شهر نیویورک بود و در سال 1883، او در آستانه تأمین یک قرارداد سودآور قرار گرفت و در آن زمان، فروشندگان اغلب لباس جلیقه ای زنجیردار می پوشیدند (شبیه به کسانی که یک ساعت جیبی دارند و این زنجیر به هر دو جیب جلیقه متصل می شد و در انتهای آن یک ظرف جوهر و در طرف دیگر یک قلم تاشو قرار داشت.)

واترمن اشاره کرد قلم های جیبی یا مخزن قلم ها فاقد هر گونه مکانیزمی برای اطمینان از کنترل جوهر است. او سفر کرد تا با برادرش که در مزرعه ای در ایالت نیویورک زندگی می کرد، در مورد تناسب یک قلم نسبت به مخزن های جوهر در مدل های موجود تصمیم گیری کند.

واترمن می خواست از جاذبه مویی در قلم هایش استفاده نماید: این بدان معنی بود که اطمینان حاصل کند که جوهر به نوک قلم به طور ثابت می رسد و به این ترتیب صورتی قابل اعتماد را برای نویسنده ایجاد می نماید؛ به این صورت که یک شیار در پایین برای دریافت هوا و سه شکاف باریک که حباب های هوا به واسطه آن به داخل می رود و جوهر به آرامی وارد شکاف و نهایتاً به نوک قلم می رسد. ایده اولیه این طراحی هوشمندانه برای اولین بار از صحبت های برادرش در مورد چرخ ارابه گرفته شد.
اولین قلم واترمن به نام “The Regular” نامگذاری شد و دارای ظاهری جذاب بود زیرا با چوب تزئین شده بود و در سال 1884 ثبت شد و برای اولین سال تولید در فروشگاهی در یکی از خیابان های نیویورک فروخته شد. واترمن پیشنهاد پنج سال گارانتی را برای قلم های خود ارائه داد و معتقد بود که در هفته چهار یا پنج قلم فروخته می شود. بخشی از این قلم ها از لاستیک Vulcanized، در یک کارخانه در Seymour ساخته شده است.

تا سال 1885، واترمن کسب و کار خود را رونق داد؛ در همان زمان ها واترمن تبلیغاتی را با نام شرکت “Ideal Pen” راه اندازی کرد و یک استراتژی برای توسعه فروش قلم های خود ایجاد کرد که این استراتژی شامل یک توصیه برای قلم ها بود: ” انگشتان دست هرگز خاکی نیست! این همیشه آماده است، بدون لرزش یا تپش!”.

واترمن همچنین در چندین مجله در سراسر ایالات متحده برای قلم هایش تبلیغاتی نمود؛ به طوری که این قلم ها به خوبی شناخته شده و مورد نقد و بررسی قرار گرفتند. شرکت واترمن به طور رسمی در سال 1888 در Montreal افتتاح شد و مدل های قلم های واترمن رو به افزایش بود. در نمایشگاهی که در سال 1900 در پاریس برگذار شد محصولات این شرکت به نمایش گذاشته شد و مدال طلا را دریافت کرد.

لوئیس واترمن در سال 1901 درگذشت و برادرزاده اش , Frank D Waterman مدیریت این شرکت را به عهده گرفت. فروش این شرکت به میزان 350000 قلم در سال افزایش یافت؛ به طوری که شرکت دفاتر زیادی علاوه بر کارخانه¬ در منتهن ، مونترال و دیگر شهرها دایر نمود.

تنظیم جریان جوهر به نوک قلم یک دستاورد مهم و ارزشمند بود که باعث موفقیت این شرکت در ساخت قلم گردید. چالش بعدی فرآیند ساده کردن برای پُرکردن جوهر قلم بود. به طوری که در آغاز قرن، کیسه های لاستیکی را وارد لوله قلم کردند و بهترین روش را برای پُرکردن جوهر قلم ایجاد نمودند. واترمن در سال 1913راه حل مشکل پُر کردن قلم را پیدا کرد و آن استفاده از یک سکه بود. به طوری که یک شکاف در لوله قلم ایجاد کرد و به نویسنده اجازه داد که یک سکه را وارد کند تا به کیسه محتوی جوهر فشار بیاورد تا جوهر به نوک قلم بیاید.

موفقیت این شرکت روز به روز در حال گسترش بود به طوری که در دیگر نقاط مانند فرانسه، انگلستان، کانادا شرکت های فرعی ایجاد کرد. و در دهه 1930، واترمن محصولات خود را توسعه داد که با نوآوری های جدید و پیشرفت های فنی همراه بود. شهرت واترمن تا به حال همیشه بر روی قابلیت اطمینان و کیفیت متمرکز بوده است. در اواسط دهه 1940، واترمن مانند بسیاری از تولیدکنندگان قلم، به علت کاهش در فروش، پول زیادی را از دست داد؛ اما در سال 1949 واترمن اولین خودکار خود را تولید کرد که این قلم به قیمت یک دلار فروخته شد. اساس شهرت واترمن با شعارهایی مانند: “با کیفیت برتر واترمن برای عملکردی مطمئن هرگز پشیمان نخواهید شد.” صورت گرفت.

تا سال 1953، شرکت واترمن به اندازه کافی شجاعت نشان داد؛ به طوری که برای ساخت خودکارها در رتبه اول بازار قرار گرفت و با راه اندازی مدل Sapphire، به عنوان بزرگترین شرکت فروش قلم در جهان شناخته شد. این مدل قلم به قیمت 10 دلار بود که مشتری علاوه بر قلم، هدیه ای مانند کیف پول هم دریافت می کرد. در سال 1955 واترمن فشنگ پُر کننده قلم را راه اندازی کرد که یکی از موفق ترین محصولات واترمن به شمار می آید.

در حالی که شرکت واترمن تلاش می کرد تا همچنان مورد محبوبیت قرار گیرد، Marcel Bich از فرانسه با خودکارهای ارزان در اروپا مورد استقبال فوق العاده قرار گرفت. Bich کار خود را به عنوان مدیر تولید شرکت جوهر افشان آغاز کرد. به عنوان اولین مدل خودکار بعد از ظهور جنگ جهانی دوم، Bich تجارت خود را گسترش داد که شامل ساخت بدنه پلاستیکی برای قلم های جدید بود. تا سال 1949، Bich قلم های خود را به قیمت بیش از 10 دلار به فروش رساند به طوری که تا سال 1955 فروش سالانه در اروپا به بیش از 5 میلیون دلار رسید. موفقیت Bich در ایالات متحده طولانی تر از انتظار مردم بود به طوری که مردم به هر گونه ادعای تبلیغاتی در مورد موفقیت این قلم ها، مشکوک بودند. Bich برای پیدا کردن نام تجاری که قبلا توسط مردم آمریکا مورد اعتماد قرار گرفته بود در سال 1958 راه حلی برای این مسئله پیدا کرد و آن ادغام با شرکت واترمن بود. در سال 1958، Bich پیشنهاد 60 درصد از سهم شرکت واترمن را به قیمت یک میلیون دلار را داد. Marcel Bich به طور کامل از امور مالی شرکت واترمن آگاه شد و توانست 40 درصد از سهم این شرکت را بدون هیچ گونه هزینه اضافی به دست آورد. این شرکت به نام شرکت Waterman-Bic نامگذاری شد و این شرکت تلاش کرد تا بتواند موقعیت خود را در مورد خودکارها حفظ نماید. در اواسط 1960، ساخت قلم های واترمن را متوقف کرد و تا سال 1971، واترمن به Bich کمک کرد تا محصولات خود را وارد بازار نماید و سرانجام شرکت Waterman- Bic به شرکت Bic تغییر نام داد.

در سال 1926، یک شرکت فرانسوی با مدیریت JIF Waterman تأسیس شد. تا سال 1936 JIF Waterman قلم های واترمن را با فشنگ جوهر ساخته شده با شیشه به فروش می رساند و با مدیریت سختگیرانه، واترمن، به یک شهرت جهانی رسیده و به عنوان یک تولید کننده ابزار نوشتن با کیفیت شناخته شد؛ به طوری که در اواسط دهه 1980 غول آمریکایی، گیلت، که در سال 1955 شرکت Paper Mate را خریداری کرده بود، ابراز علاقه به خرید واترمن کرد. مدیر بخش واترمن، Francine Gomez، از گیلت اطمینان حاصل کرد که هر دو در تولید و طراحی محصولات مشارکت داشته باشند و قراردادی در سال 1985 منعقد گردید. در سال 2000 و تا به امروز واترمن تقریبا با همان تعداد محصولات در هر سه دسته بندی قلم ها از جمله: خودنویس، روان نویس و خودکار به کار خود ادامه می دهد.

واترمن به عنوان یکی از قدیمی ترین سازندگان قلم شناخته شده و تا به امروز موقعیت خود را حفظ نموده است.